1. در انتقاد و رسیدگی کتاب نباید صرفا به خلاصه کردن سئو در مشهد متن اکتفا نمائید، بلکه بایستی متن کتاب را نظارت فرمایید.
نکات متن را به طور مختصر، تیتر کرده و آنان‌را انتقاد و نظارت فرمایید. می بایست نظارت نمایید آیا این کتاب چیزی به علم ما اضافه می نماید؟ چه کسی می بایست این کتاب را بخواند؟ مایحتاج وجود ندارد برای تحلیل کتاب، صرفا به ذکر نکات منفی بپردازید. از جمله، توضیح کیفیت رابطه یک متن با گفت و گو های فعلی که دراین باره مطرح گردیده، نوعی بررسی میباشد.

2. نباید کلیه مباحث مطرح گردیده در کتاب را پوشش دهید.
به عبارت دیگر، ساختار انتقاد و تحقیق خویش را از روی فهرست مطالب کتاب، تهیه نکنید. بایستی انتقاد خویش را راجع‌به دلیل کتاب یا این که برهان خودتان درباره کتاب، تهیه و تنظیم فرمایید.

3.کتاب را با حدس هدف ها آن قضاوت نمائید خیر هدف ها خودتان.
شما حق ندارید تالیف کننده را به خیال اینکه کتابی آیتم پسند شما ننوشته میباشد، گزینه نکوهش و نقد قرار دهید.
طبق گفته \"جان آپدایک\": \"خویش را مراقب هیچ سنتی؛ اجراکننده هر واحد سنجش گروهی؛ جنگ جو در هر مبارزه ایدئولوژیک و فرمانده اصلاحات تمامی چیز تصور نکنید.\"
همان، ما نباید حتی‌در جایگاه یک منتقد، کسی را ناعادلانه و بی گزینه، قضاوت کنیم.

4.گشوده هم مانند آیتم سوم، فرصت متعددی را صرف شکار معایب و سوراخ های کتاب نکنید!
مطمئنا کتابی که در 200 تا 500 شیت نوشته می‌گردد، طبیعی میباشد که نمی تواند مجموع موضوعات مربوط به تیتر خویش را پوشش دهد.
صرفا در صورتی‌که مولف در کتاب خویش، به موضوعات اساسی در قضیه متبوع خویش، اشاره نکرده میباشد، آن‌ها‌را بیان فرمایید ولی حواستان باشد در‌این عمل، جانب میانروی را رعایت کرده و بیش تر از حد اغراق نکنید.

5.در به کار گیری از نقل پیمان ها زیاده روی نکنید.
تلاش نمائید در جمله‌ها خویش از نقل عهد های مختصر و کوتاه استعمال نمائید.